(၂)စာကိုဘယ္လိုဖတ္ၾကမလဲ။
စာဖတ္တဲ့လူတေယာက္ဟာ ေရႊတြင္းတူးသမားတေယာက္နဲ့တူတယ္။က်ေနာ့္အေနနဲ့ၾကည့္လိုက္ရင္လွ်ပ္စစ္စြမ္းအားစုေတြဟာ ေျမၾကီးထဲမွာ၇ွိတဲ့ေရႊေတြကိုဘာျဖစ္လို့တလြတည္းေတာင္ထိပ္
ေပးအသင့္ျဖစ္ေနေအာင္အလြယ္တကူပို့မေပးလိုက္သလဲ၊ဘာျဖစ္လို့ေျမၾကီးထဲမွာဟိုတစသည္တစရွိေန၇သလဲလို့မခ်င့္မရဲျဖစ္ခ်င္စရာပဲ။ဒီလိုဆိုရင္က်ေနာ့္အတြက္ေရႊတူးရတာမလြယ္ေပဘူးလား။ခုေတာ့က်ေနာ္တို့မွာတူးလိုက္ရတာ။ေျမေအာက္မွာအနက္ၾကီး၊အခ်ိန္ကုန္ရတယ္။လူပင္ ပန္းရတယ္။စိုး၇ိမ္ေသာကျဖစ္ရတယ္။တခါတေလမွာဘာမွမရဘဲအခ်ည္းအႏွီးျဖစ္ရတယ္။
သဘာ၀ၾကီးကေရႊေတြကိုေျမၾကီးပတ္ၾကားအက္ေအာက္ေတြမွာဟိုတစသည္တစနည္းနည္းစီပဲ သိုမွီးထားတယ္။ဘယ္ေန၇ာမွာဘာရွိတယ္ဆိုတာဘယ္သူမွမေျပာနိုင္ဘူး။ပင္ပန္းၾကီးစြာရက္ေပါင္းမ်ားစြာတူးေပမယ့္ေရႊေလးတစကိုရခ်င္မွရတာ။
ပညာ၇ွိေတြရဲ့အေကာင္းဆံုးေသာအသိဥာဏ္ပညာေတြဟာလည္းထိုနည္းလည္းေကာင္းပဲ။
ဒီေတာ့စာအုပ္ေကာင္းတအုပ္ကို ေကာက္ကိုင္ျပီးကိုယ့္ကိုယ္ကိုေမးခြန္းထုတ္ၾကည့္ရလိမ့္မယ္။ ငါဟာေရႊတူးသမားတေယာက္လိုလုပ္ႏိုင္ပါ့မလား။ကိုယ့္ေပါက္တူးေတြ၊ေဂၚျပားေတြ၊လက္နက္ကိရိယာေတြေကာင္း၇ဲ့လား။က်မၼာေရးေကာင္း၇ဲ့လား။စိတ္ဓါတ္ၾကံ့ခိုင္ရဲ့လား။အဲဒီေမးခြန္းေတြ ေမးဘို့လိုတယ္။ဒီေမးခြန္းေတြဟာအေရးၾကီးပါတယ္။ခင္ဗ်ားခြဲေျခထုေထာင္းျပီးအရည္က်ိဳ၇မယ့္ေက်ာက္ခဲ့တံုးေတြဟာစာေရးဆရာ၇ဲ့စကားလံုးေတြျဖစ္ပါတယ္။ခင္ဗ်ားသံုး၇မယ့္ေပါက္တူးေတြ၊ေဂၚျပားေတြဟာခင္ဗ်ား၇ဲ့အေလးထားမႈ၊စိတ္အားထက္သန္မႈ၊ပညာအခံတို့ျဖစ္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ားရဲ့ မီးဖိုဟာခင္ဗ်ားရဲ့ကိုယ္ပိုင္စဥ္းစားဥာဏ္၊ကိုယ္ပိုင္အေတြးအေခၚျဖစ္ပါတယ္။ ေရႊ၇ွိမယ္လိုူ့ထင္ရတဲ့စာအုပ္ကိုခင္ဗ်ားဖတ္ျပီ။ခင္ဗ်ားပညာအခံေတြနဲ့ခင္ဗ်ားေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆိုတဲ့ေပါက္တူးေတြ၊ ေဂၚျပားေတြနဲ့တူးျပီ။ အဲဒါေတြကိုခင္ဗ်ားကိုယ္ပိုင္ဥာဏ္၊ကိုာ္ပိုင္အေတြးအေခၚဆိုတဲ့မီးဖိုေပးမွာက်ိဳ လိုက္ျပီ။အဲဒီအခါတခ်ိဳ့ေသာေက်ာက္ခဲေတြဟာအျဖဳန္းေတြျဖစ္ျပီး၊အခ်ိဳ့ေသာေက်ာက္ခဲေတြ
မွာေရႊစေတြပါလာကိုေတြ့ရလိမ့္မယ္။ဒါေၾကာင့္ေရႊေလးတစကိုလိုခ်င္၇င္ကိုယ္မွာလက္နက္ကိရိယာ၇ွိရလိမ့္မယ္။စာအုပ္တအုပ္ကိုဖတ္ျပီဆိုရင္ကိုယ့္မွာလက္နက္ကိရိယာရွိရလိမ့္မယ္။စိတ္၇ွည္မႈနဲ့၊စိတ္အားထက္သန္မႈတို့၊ကိုယ္ပညာအခံတို့ဆိုပါေတာ့။စကားလံုးေတြကိုထုေထာင္ခြဲေခ်ျပီး ကိုယ္ပိုင္ဥာဏ္၊ကိုယ္ပိုင္အေတြးနဲ့မီးျပင္းတိုက္က်ိဳရလိမ့္မယ္။စာအုပ္တအုပ္ကိုဆယ္မ်က္ႏွာေလာက္ဖတ္ျပီးအဲဒီဆယ္မ်က္ႏွာေလက္ထဲကစာလံုးေတြတလံုးခ်င္း၇ဲ့အဓိပါယ္ကိုတိတိက်က်၊ေသေသခ်ာခ်ာနားလည္ျပီဆိုရင္တစ့ုတခုေသာအတိုင္းအတာအထိစာေပက်ြမ္းက်င္သူတဦးလို့ေခၚႏိုင္ပါတယ္။စာတတ္ျခင္းမတတ္ျခင္းဟာအဲဒီစကားလံုးေတြကိုတိက်စြာနားလည္ျခင္း၊မလည္ျခင္းေပးမွာတည္တယ္။ပညာသင္ၾကားျခင္း၇ဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ဟာရာထူး၇ဘို့မဟုတ္၊အမွားနဲ့အမွန္ကို ဆံုးျဖတ္တတ္ဘို့၊တရားမႈနဲ့မတရားမႈကိုခြဲျခားတတ္ဖို့ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါဟာ စာကိုဘယ္လိုဖတ္မလဲဆိုတာနဲ့ပတ္သက္လို့ရပ္စကင္းကေျပာခဲ့တဲ့စကားျဖစ္ပါတယ္။
ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။
(၃)ဘယ္အခ်ိန္အခါမွာဘယ္စာေတြဖတ္ၾကမလဲ။
(ေမွ်ာ္)
No comments:
Post a Comment