ႏွင္ဆီေရာင္ေတာ္လွန္ေရး ရုပ္ပံုလႊာအပိုင္း(၇)

ႏွင္ဆီေရာင္ေတာ္လွန္ေရး ရုပ္ပံုလႊာအပိုင္း(၇)
ေတာသီးခို(နတ္ေတာင္)
ေတာသီးခို(နတ္ေတာင္)ေတာင္ေၾကာေပၚမွျဖတ္ရမည္၊နတ္ေတာင္မွာတပ္မဟာ(၂)နယ္ေျမတစ္ဝိုက္တြင္အ ျမင္ဆံုးေတာင္ၾကီးျဖစ္သည္။ ဗမာျပည္မွအဂၤလိပ္တပ္ေတြဆုတ္ေျပးတုန္းကနတ္ေတာင္ေၾကာေပၚတြင္စခန္းခ် သြားဖူးသည္ဟုအဖူးေျပာျပထားသည္။နတ္ေတာင္မွာေကအန္ယူနယ္ေျမႏွင့္ကရိန္နီနယ္ေျမတို ့၏နယ္စပ္ ေတာင္ေၾကာျဖစ္သည္။နတ္ေတာင္ေၾကာအေပၚမွ အေရွ ့ဘက္သို ့လွမ္းၾကည့္လိုက္လွ်င္ေမာ္ခ်ီးၿမိဳ့ကိုေခတၱ မွ်ျမင္ရသည္။နတ္ေတာင္ေၾကာမွာအလ်ားအရရွည္လွ်ားသကဲ့သို ့အနံအရက်ဥ္းေသာေတာင္ေၾကာျဖစ္သည္။ ဆီးႏွင္းမ်ားဖံုးလြမ္းေန၍တစ္ေနရာႏွင့္တစ္ ေနရာသဲကြဲစြာမျမင္ရ။ ထိုေတာင္ေၾကာေပၚတြင္ေဆးဘက္ဝင္ပန္း ခါးပင္မ်ားအေလ့က်ေပါက္ေနတာေတြ ့ရ၍က်ေနာ္တို ့ႏႈတ္၍ေက်ာပိုးအိပ္ထဲကိုစီထည္လာၾကသည္။ယခင္တုန္း ကအဂၤလိပ္ေတြစခန္းခ်သြားသည့္ေနရာတြင္ေကာ္ပန္းဝါၾကီးေတြတမွ်ဖူးပြင့္ေနေသာပန္းပြင့္မ်ားအၾကား တြင္စစ္ကားေဘာ္ဒီ အေဟာင္းမ်ား။ ကတုတ္က်င္းၾကီးမ်ား။ ဆင္ေထာင္ဖမ္းသည့္ ေျမက်င္းနက္ၾကီးမ်ား။ေတြ ့ရ သည္၊ က်ေနာ္တို ့အဖြဲ ့မွာေတာင္ထိပ္သို ့မေရာက္ႏိုင္ေသး။ေတာင္ေၾကာၾကီးမွာႏွင္းျမဴပင္လယ္ၾကီးအၾကား တြင္ရွိ၍တခါတခါ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္အကြာေတာင္မျမင္ရ။ အေတာ္ေအးစိမ့္၍ေနသည္။ေရခိုးေရေငြ့ မ်ားမွာ ေျပာင္းျပန္က်ေနသည့္အလားရွိဳေျမာင္ေတြထဲတြင္၊နယ္ေျမခံလမ္းျပမွာဒီခရီးႏွင့္အေတာ္ရင္းႏွီးပံုရ သည္။က်ေနာ္တို ့ထမင္းခ်က္ဘို ့အခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ညခုႏွစ္နာရီထိုးေခ်ၿပီ။ ေရလည္းရွိလိမ့္မည္ဟုမထင္။လမ္း ျပမွာက်ေနာ္တို ့ႏွင့္မလွမ္းမကမ္းသို ့သြားၿပီးေတာင္ကမ္းပါးယံသို ့ဆင္းသြားၿပီးမၾကာမီထိုသူမွလက္ရပ္ ေခၚ၍သူ ့လက္ျဖင့္ယက္ထားသည့္ေျမက်င္းထဲမွေရေတြထြက္ေနသည္ကိုၾကည့္ၿပီးထိုသူကို ေက်းဇူးတင္၍မဆံုးေအာင္ ျဖစ္မိသည္၊ မိမိ၏ပထဝီကို မိမိပိုင္သည္ဆိုသည္မွာ ထိုအခ်က္ေတြပဲျဖစ္သည္။ က်ေနာ္တို ့အဖြဲ ့ထမင္းတည္ၿပီး ပါလာသည့္ရိကွ်ာေျခာက္မ်ားျဖင့္ ညစာထမင္းကိုအားပါးတရစားၿပီး နတ္ေတာင္ၾကီး၏ တိတ္ဆိတ္မႈ။ ႏွင္းခိုးမႈန္ ေတြကိုစစ္မိုးကာျဖင့္ခုခံရင္းသံုးေယာက္သားတစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ေက်ာျခင္းကပ္ရင္းေရဒီယိုနား ေထာင္ၾကရင္းအိပ္ေပ်ာ္သြားၾကသည္။ နံနက္မိုးေသာက္ေတာ့ပစၥည္းေတြသိမ္းေတာ့ ေရဒီယိုေပ်ာက္ေနသည္။ အက်ီက်ီႏွင့္ ေအာ္သံၾကား၍လိုက္ရွာၾကည့္ရာ ေရဒီယိုမွာ ေျမေပ်ာ့ထဲတြင္ညကဖိနပ္ျဖင့္မျမင္မစမ္းနင္းမိ၍နစ္ ဝင္ေနသည္။

အေျခခံေဒသထိုးေဖာက္ေရး
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ေတာ္လွန္ၿပီး လူထုအုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ျဖင့္ ေျပာင္းလဲဘို ့ဆိုသည္မွာက်ေနာ္တို ့ႏိုင္ငံအ တြင္းႏိုင္ငံေရးလြတ္လပ္ခြင့္ရွိမွ ျဖစ္မည္။ လက္ရွိၾကံဳေတြ ့ေနရသည့္အေျခအေနမ်ားတြင္တိုင္ျပည္အာဏာ အလံုးစံုကိုစစ္အုပ္စုမွအၾကြင္းမဲ ့ခ်ဳပ္ကိုင္လႊမ္းမိုးထားသည့္အေပၚက်ေနာ္တို ့၏ႏိုင္ငံေရးလြတ္လြတ္လပ္လပ္ က်ယ္က်ယ္ျပန္ ့ျပန္ ့မလႈပ္ရွားႏိုင္ပါ။ထိုအခ်က္ေတြကက်ေနာ္တို ့ကိုေတာ္လွန္ေရးလက္ေတြ ့ဘဝထဲသို ့တြန္း ပို့ ေပးေနသည္။ ထို ့ေၾကာင့္က်ေနာ္တို့သည္စစ္အုပ္စုကိုလက္နက္ကိုင္တိုက္မွဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံတစ္ခုကိုတည္ ေထာင္ႏိုင္မွာျဖစ္သည္။ လက္နက္ ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးနယ္ေျမမ်ား၏ေတာ္လွန္ေရးအင္အားစုမ်ားႏွင့္စုေပါင္းၿပီး ႏိုင္ငံေရးဆိုင္ရာလုပ္ငန္းမ်ားကိုခ်မွတ္ခဲ့ၾကသည္။ေတာ္လွန္ေရးအေျခခံေဒသတစ္ခုတည္ေဆာက္ႏိုင္ဘို ့အ တြက္စစ္ေရးမဟာမိတ္အဖြဲ ့အစည္းေတြႏွင့္ ညွိႏိႈင္းေဆြးေႏြးမႈျပဳၾကရသည္။တဘက္မွလည္းရဲေဘာ္ေတြ အားလံုးအေတြးအေခၚအရတည္ေဆာက္ေရး။သေဘာတရားအရတည္ေဆာက္ေရး။ အမိန္ ့နာခံမႈအရတည္ ေဆာက္ေရးဆိုၿပီးတပ္တည္ေဆညက္ေရးကိုျပဳၾကရ သည္။ထိုသို ့အသားက်ထားၿပီးသားရဲေဘာ္ေတြကိုစီစစ္ ေရြးခ်ယ္ၿပီး ယခုလိုအေျခခံေဒသထိုးေဖာက္ေရးခရီးစဥ္ကိုမကဒတေခါင္းေဆာင္မ်ားမွဦးေဆာင္ၿပီးစတင္ ထိုးေဖာက္ဘို ့ျဖစ္လာခဲ့သည္။
ယခု က်ေနာ္တို ့အဖြဲ ့အေျခခံေဒသထိုးေဖာက္ေရး ေရာက္ရွိခဲ့ၾကၿပီ။ အစဦး႔ ဒီေေဒသကိုေရာက္ေရာက္ျခင္း ဒီေဒသ၏လူထုအေျခအေန။ အေျခခံေဒသ၏ပထဝီအေနအထား။ ရန္သူ ့တပ္လႈပ္ရွားမႈ စသည္တို ့ကိုေလ့လာ ရသည္။က်ေနာ္တို ့ထိုးေဖာက္သည့္အေျခခံေဒသမွာျမန္မာႏိုင္ငံေျမပံုတြင္ေထာက္ၾကည့္လိုက္လွ်င္အခ်က္ အျခာေဒသၾကီးတစ္ခုျဖစ္တည္ေနတာကိုေတြ ့ရမည္၊ ၁၉၆၂ခုႏွစ္ ဗိုလ္ေနဝင္းစစ္အုပ္စုတိုင္းျပည္ကိုမတရား သိမ္းပိုက္၍မၾကာခင္ လက္နက္ကိုင္ပုန္ကန္မႈမ်ားျဖစ္ေပၚလာသည္။ထိုလက္နက္ကိုင္ပုန္ကန္မႈၾကီးအရွိန္အ ဟုန္ၾကီးခ်ိ္န္ ျပည္တြင္းစစ္ျဖစ္ေနခ်ိ္န္အတြင္းဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီရဲေဘာ္မ်ားထိုေဒသအတြင္းစစ္ေရးအရ၊ စည္းရံုးေရးအရ အခိုင္အမာတည္ေဆာက္ခဲ့ၾကသည့္အေျခခံေဒသၾကီးျဖစ္သည္။ထိုေဒသအတြင္း ရွိလူထုမွာ ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ ့အစည္းမ်ားႏွင့္ အသားက်ထားၿပီးသားျဖစ္၍က်ေနာ္တို ့မွတဖန္ျပန္လည္ထိုးေဖာက္သည့္ အခ်ိန္တြင္လည္းလူထုမွတက္ၾကြစြာပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ၾကဘို ့ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနတာေတြ ့ရျခင္းအားျဖင့္ က်ေနာ့မွာအ့ံၾသေလးစား၍မဆံုးျဖစ္ေနမိသည္။
ထိုေဒသရွိလူထုမွာအမ်ားအားျဖင့္ ကရင္တိုင္းရင္းသားအမ်ားစုေနထိုင္ၾကသည္။ ကရင္းလူမ်ိဳးမ်ားစြာရွိသည့္ အနက္ထိုေဒသအတြင္းေနထိုင္ ၾကသည့္ကရင္လူမ်ိဳးအမ်ားစုမွာေဂခို၊ ေဂဘား၊သာမိတိုက္လူမ်ိဳးမ်ားျဖစ္ၾက သည္၊ ပထဝီအေနအထားအရ လက္ရွိေဒသ၏အေရွ ့ႏွင့္အေနာက္မွာ အလ်ားအရရွည္လွ်ား၍ တစ္ရက္ခရီး ခန္ ့ရွိမည္။အေရွ ့ဘက္ေတာင္ေၾကာအဆံုးတြင္ေတာင္ငူလြိဳင္ေကာ္ ေျခာက္ေပကားလမ္းတစ္ခု တည္ရွိသည္။ ကားလမ္း၏အေရွ ့ဘက္ကို ၾကားေဒသဟုေခၚတြင္ၿပီး က်ေနာ္တို ့ယခုေရာက္ရွိသည့္ေဒသကို အေျခခံေဒသ တည္ေဆာက္ေရး. အထူးေဒသဟုေခၚသည္။
အထူးေဒသတြင္ရြာေပါင္း (၁ဝဝ)ေက်ာ္ရွိသည္။ဘာသာစကားေျပာၾကရာတြင္တစ္ရြာႏွင့္တစ္ရြာစကားေျပာဆို မႈမတူအနည္းငယ္ကြဲျပားၾက သည္။အထူးေဒသေတာင္တန္း၏အေနာက္ေျမာက္ဘက္တြင္ရန္ကုန္မႏ ၱေလး လမ္းမၾကီးကိုလွမ္းျမင္ေတြ ့ေနရသည္။မၾကာခင္ကမွရန္သူႏွင့္အပစ္ရပ္ထားသည့္ကယန္းျပည္သစ္ပါတီအုပ္ ခ်ဳပ္ေရးနယ္ေျမႏွင့္ေကအန္ယူအုပ္ခ်ဳပ္ေရးနယ္ေျမနယ္နိမိတ္ႏွစ္ခုကို နန္းခ်ိဳေခ်ာင္းႏွင့္ ခြဲျခားသတ္မွတ္ထား သည္။အေနာက္ေတာင္ေျခတည့္တည့္႔ စစ္ေတာင္းျမစ္ၾကီးကို လွမ္းျမင္ေတြ ့ရသည္။ စစ္ေတာင္းျမစ္အေရွ ့ဘက္ ကမ္းေပၚရွိဧရိယာကို မဒညတ( ျမန္မာျပည္ဒီမိုကရက္စီညီညႊတ္ေရးတပ္ဦး)နယ္ေျမဟုသတ္မွတ္ထားၾက သည္။အထူးေဒသအတြင္း(၄၅)ဒီဂရီမ်ဥ္း အေရွ ့ဘက္တြင္ ေဂဘားလူမ်ိဳး အမ်ားစုေနထိုင္ၾကၿပီး အမ်ားအားျဖင့္ ဥယ်ာဥ္ၿခံလုပ္ငန္းျဖင့္ (၄၅)ဒီဂရီမ်ဥ္း.ေျမာက္ဘက္တြင္ေတာင္ငူလယ္သမားမိသားစုအမ်ားအျပားေနထိုင္ၾက သည္။ေတာင္ယာခုတ္ျခင္း။ လယ္က်င္းမ်ားတြင္စပါးစိုက္ပ်ိဳးျခင္းမ်ားျဖင့္အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းျပဳၾကသည္။ၿမိဳ ့ျပႏွင့္လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးအေတာ္ခက္ခဲ၏။ အထူးေဒသအေနာက္ဘက္ေတာင္ေျခအစပ္တြင္ပ်ဥ္းမနား ဘက္မွျဖစ္ဟန္တူေသာကရင္တိုင္းရင္းသားအမ်ားစု ေနထိုင္ၾကသည္။ ၄င္းတို ့ကိုသာမိတိုက္လူမ်ိဳးဟုေခၚသည္ ။အားလံုးလိုလိုမွာ ဗုဒၵဘာသာဝင္မ်ားျဖစ္ၾကၿပီးနွမ္းခင္းမ်ား၊ လယ္ကြက္၊ ဥယ်ာဥ္ျခံေျမ၊ေျမပဲခင္းမ်ားစိုက္ပ်ိဳးၾက ၿပီးအသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းျပဳၾကသည္။ ေအာက္ကြင္းမွ ဗမာမ်ားမွ ေစ်းကုန္မ်ား၊ အထမ္း၊ အရြက္မ်ားျဖင့္ ေတာင္ေပၚသို ့ကြမ္း၊ကြမ္းသီးမ်ားျဖင့္လဲလွယ္၍အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းျပဳၾကသည္။အထူးေဒသအတြင္းကိုး ကြယ္သည့္ဘာသာမ်ားမွာ-ခရစ္ယာန္။ အဂၤလီဂန္။ ျဗဟၼစို။ အာစီ။ ဗုဒၵဘာသာစသည္တို ့ျဖစ္ၾကသည္။
အထက္မွာေဖာ္ျပခဲ့သလို၄င္းေဒသ႔ရြာေပါင္း(၁၅ဝ)ခန္ ့ရွိၾကသည့္အနက္ထိုရြာမ်ားကိုအုပ္စုလိုက္ခြဲျခားသတ္ မွတ္ထားၾကသည္။ ရွမ္းလယ္ ျပင္အုပ္စု၊ ခ်ဥ္ပေတာင္အုပ္စု၊သာမိတိုက္အုပ္စု၊ထမံုအုပ္စုစသည္မ်ားျဖင့္ခြဲျခား သတ္မွတ္ထားၾကသည္။

က်ည္ေ၀ၿဖိဳး

ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။