အေမေန့-
အေမလို့မေခၚရတာႏွစ္ေပါင္းေျမာက္မ်ားစါြၾကာခဲ့ပါျပီအေမ။
အဲဒီအေမကိုပဲတေန့ေန့ေတြ့ရမယ္လို့ေစာင့္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေတြက-က်ေနာ့္ကို
ဒုတိယအရြယ္အထိကိုေရာက္ေစခဲ့တယ္အေမ။
အေမ့ကိုသတိရလားလို့မေမးလိုက္ပါနဲ့အေမ-
ဥပကၡာစိတ္ေတြနဲ့ခ်စ္ေနရျပီး၊၀ကၤ၀ုတၱိစကားေတြနဲ့
အေမမုန္းေအာင္သားလုပ္ခဲ့ပါတယ္။
အေမက်ေနာ္ကိုသတိမရပါေစနဲ့။အေမလံုး၀မခ်စ္ပါေစႏွင့္။
ေလာကၾကီးက-အဲဒီလိုခ်စ္ၾကတဲ့အသိုက္အျမံဳၾကီးကိုခြဲထုတ္ပစ္ခဲ့ၾကတယ္။
ဒီလူ့ဘ၀ၾကီးမွာ-အင္မတန္ရက္စက္တဲ့ခြဲခြာခဲ့ၾကတဲ့၊ခြဲခြာခံရတဲ့ရလဒ္ေတြကို
ဘယ္လိုစနစ္ေတြကျပဌာန္းေပးခဲ့တာလဲအေမ။
ညစ္ေထြေနတဲ့လူ့အသိုင္းအ၀ိုင္းၾကားထဲမွာ
သားမေနလိုေတာ့ပါဘူး၊ကိုယ္က်ိဳးၾကည့္အဘိဓမၼာေတြရဲ့
ပါတ္၀န္းၾကီးကလြတ္ေျမာက္ရပါလို၏။
ဒါေပမယ့္-အေမ
စိတ္ခ်ပါ-
က်ေနာ့္ရင္ဘတ္ထဲမွာေတာ့-
က်ေနာ့္အေမဟာ
က်ေနာ့အတြက္သက္ရွိေနတဲ့
ဘုရားဆိုတာ
ျပီးေတာ့-
ဆရာၾကီးတင္မိုးစကားငွားေျပာရမယ္ဆို-
"အေမဟာအမၼေတ"
"အေမဟာအမတ"
အေမဘယ္ေတာ့မွမေသရ
က်ေနာ္-ငိုခ်လိုက္ပါတယ္။
က်ည္ေ၀ျဖိဳး။
No comments:
Post a Comment