(၁၉၉၇-ခုႏွစ္-ႏွစ္ဦးပိုင္း)
လက္ရွိရပ္တည္လႈပ္ရွားေနရသည့္ေဒသသည္ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးတရပ္အေနႏွင့္ မရွိမျဖစ္ေအာင္ ရွိသင့္သည့္ ေတာ္လွန္ေရး အေျခခံ ေဒသၾကီး တစ္ခုျဖစ္သည္၊ လက္ေတြ ့ရပ္တည္ လႈပ္ရွားရင္း ဤကဲ ့သို ့တန္ဘိုးထား နားလည္ ေနမိသည္၊ လူထုဆိုရာဝယ္ ယခင္က သိ၇ွိထားသည့္ လူထုဆိုသည္မွာ တမ်ိဳးတစားတည္းပဲ ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု ေတြးထင္ထားခဲ ့မႈမ်ား အလြဲလြဲ အမွားမွား ျဖစ္ခဲ့ရသည္၊ ဆင္းရဲသား။ လူမ်ိဳးေရး။ အဆင့္အတန္း ကြာျခားမွဳ။ ဘဝေပး အေျခအေနေတြ။ အသိပညာ ေခါင္းပါးေဝလံမႈ ျပႆနာၾကီးမ်ား တေန ့တျခား ပိုမိုဆိုးရြာ လာတာေတြ ့ရသည္၊ တဘက္မွာလည္း ခ်စ္ခင္စရာ ေကာင္းသည့္ ရိုးသားမႈ ပ်ဴငွာမႈေတြကို လည္းေတြ ့ရသည္၊ တခ်ိဳ ့ၾကေတာ့ အေတြး အေခၚအရ သံသယေတြႏွင့္ ေတာ္လွန္ေရး ရဲေဘာ္ေတြကို ႏိုင္ငံေရး အသိေရခ်ိန္ ဘယ္အဆင့္ အထိရွိၿပီလဲ-ဆိုတဲ ့စမ္းသပ္မႈ ေတြလည္း ေတာ္လွန္ေရး ရဲေဘာ္မ်ားထ ရိုက္ခတ္ လာမႈေတြ ကလည္း ဒုနဲ ့ေဒး၊ ဒီမိုကေရစီဆိုတာဘာလဲ၊ ဒီမိုေရစီကိုဘယ္လိုအဓိပႁါယ္ဖြင့္ဆိုမလဲ၊ ေမာင္ရင္က ေတာ္လွန္ေရးသမား ဆိုရေလာက္ေအာင္ ေမာင္ရင့္မွာ ေတာ္လွန္ေရး သမားနဲ ့ထိုက္တန္တဲ ့ အရည္အခ်င္းေတြ လံုလံု ေလာက္ေလာက ္ရွိၿပီလား-စသည့္ေမးခြန္းေတြက က်ေနာ္တို ့. ပတၱျမား အရည္အေသြး ေတြကို ေျပာင္ေျမာက္ ေအာင္ေသြးေပး ေနသည္ဟု ခံစားနားလည္ၿပီး ေရွ ့ဆက္ ေတာ္လွန္ေရး ခရီးေတြထဲ႔ အေတြးအေခၚအရ ရွင္ျပန္ ထေျမာက္ ေနႏိုင္ဘို ့ ၾကိဳးစားရင္း လူထု၏ ယံုၾကည္ ကိုးစားမႈကို ဦးထိတ္ထားၿပီး မိမိကိုယ္ကိုယ္ တည္ေဆာက္ေရး ဆိုသည့္ လုပ္ဟန္ကို အေျခခံ ေဒသၾကီးမွာ တည္ေဆာက္ခဲ့ၾကသည္။
လူထုဆိုသည္မွာ သူရဲေကာင္းဝါဒကို လက္ခံလက္ခံယံုၾကည္ေနၾကဆဲရွိသည္ဟုေတြ ့ျမင္ခဲ့ရသည္။ သမိုင္းေၾကာင္း ေတြအရ ေနာက္လွန္ၾကည့္ မည္ဆို လွ်င္ ကမၻာ့ရာဇဝင္၊ သမိုင္းေတြမွာ လြတ္လပ္ေရး သူရဲေကာင္းမ်ား ထြန္းကားခဲ့ၾကသည္၊ ေက်ာင္းပညာေရး သမိုင္း သင္ခန္းစားမ်ား၏ လြတ္လပ္ေရး သူရဲေကာင္း မ်ားကို က်ေနာ္တို ့အားက်ႏွစ္သက္ခဲ့သည္မွာ ျငင္းဖြယ္မရွိေပ။ ဒီေန ့ ဒီေဒသမွာလည္း လူထုအမ်ားစုဟာ သူရဲေကာင္း ဝါဒကို လက္ခံယံု ၾကည္ေနၾကသည္ဆိုတာ ျငင္းဖြယ္ရာ မဟုတ္ဟု တြက္ခ်က္ ေနမိသည္။တခါက အေျခခံေဒသ ထိုးေဖာက္ေရးရြာထဲမွ စကားစျမည္ေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကသည္ကို ျမင္ေယာင္ေနမိသည္၊ ထိုလူငယ္မွာ ေခတ္ပညာတတ္လူငယ္ တစ္ေယာက္ျဖစ္ သည္၊ စားႏိုင္ ေသာက္ႏိုင္ မိသားစုမွျဖစ္မည္၊ ထိုလူငယ္က က်ေနာ္တို ့ႏွင့္သြားရင္းလာရင္းသိကၽြမ္း ခင္မင္သည္မွာ ၾကာၿပီ ျဖစ္ သည္။ေရေႏြးဝိုင္း၌စကားလက္စံုျပဳရင္းထိုလူငယ္ပါးစပ္မွထြက္ေပၚလာေသာစကားတခ်ပ္ အေပၚမွာ သတိေတြရရင္း -ႏိုင္ငံေရးကို မသိဘူး။ ႏိုင္ငံေရးလည္း စိတ္မဝင္းစားဘူး။ႏိုင္ငံေရး အေၾကာင္းလည္း မသိခ်င္ဘူး-တဲ့။ ခင္ဗ်ား၊ အဲဒါသာၾကည့္ပါေတာ့ထိုစကားလံုးသည္ယေန့လူငယ္အခ်ိဳ ့လူလတ္အခ်ိဳ ့ လူၾကီး အခ်ိဳ ့အတြင္းမွာ ေရပန္းစားေနေသာ စကားျဖစ္သည္။ယေန ့ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း စစ္တပ္ၾကီးစိုး သည့္ အခ်ိန္ကာလ ေနာက္ပိုင္း ျပည္တြင္း ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြ၏တဖြဲ ့ႏွင့္တဖြဲ ့ထိုးႏွက္တိုက္ခိုက္ၾကသည့္ အေမြမ်ားကိုသင္ၾကားသိခဲ့ရႈ ထိုအသိ၏ေနာက္၌အစြဲအလန္းအေတးအမွတ္ထားၾက၍ ႏိုင္ငံေရးကို စိတ္မဝင္စားဘူးဟုေျပာေနသည္မွာမွားမည္မဟုတ္။တဘက္မွာ-သမိုင္းကိုစိတ္ကုန္၍ အလြယ္နည္း ႏွင့္အခက္ၾကီးလုပ္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးကိုစိတ္မဝင္စားဘူးေျပာတာျဖစ္မည္။ဤသို့ဆိုလွ်င္ အျခားတ ဘက္က ေတြးၾကည့္ မည္ဆိုလွ်င္ထိုသူတို့၏ မူရင္းစိတ္ထဲ၌အမွန္ျမင္ထားသည္မွာႏိုင္ငံေရးဆိုသည္မွာ အဖိုးထိုက္တန္လွသည့္ ရိုးသားသည့္ သစၥာ တရားဟု မွတ္ယူဟန္ ရွိသည္ကို သူတို ့၏မသိစိတ္ထဲမွ စံျပဳေနသည္ကို ေတာ့ျဖင့္။
လူထုအမ်ားၾကီးရွိၾကသည္အထဲ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဆိုင္ရာမ်ားတြင္ အထူးသျဖင့္ လူထုသည္ ရန္သူ ့ဘက္ကို ယိမ္းယိုင္သည့္အခ်ိဳ ့ရွိၾကသလို။ေတာ္လွန္ေရးလက္ေတြ ့က်က် ရုပ္ပိုင္း။ စိတ္ပိုင္းပါဝင္ၾကသည့္လူထု မ်ားလည္းရွိသည္၊ အမ်ားအားျဖင့္ ေတာ္လွန္ေရး လက္ေတြ ့ဘဝထဲသို ့တစံုလံုးပါဝင္လာၾကသည့္ လူထုမွာ ဆင္းရဲသား။ေတာင္သူလယ္သမားေတြကအမ်ားစုျဖစ္သည္။လက္ရွိေဒသ၌စစ္တပ္မွလူထု ေတြ၏ဥယ်ာဥ္။ၿခံ။ ေျမ။ေတာင္ယာ။လယ္ယာမ်ားကိုမတရားအခြန္ ေကာက္ခံ၍ ပင္ပန္းမႈ၏ အက်ိဳး ေက်းဇူးကို ထိုက္ထိုက္တန္တန္မခံစားရပဲယခုလိုေခါင္းပံုျဖတ္ၿပီးအႏိုင္က်င့္ေကာက္ခံေနရမႈမ်ားအေပၚ မခံမရပ္ႏိုင္ပဲရုပ္ပိုင္း။ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာကအစေတာင္သူလယ္သမား။ဆင္းရဲသာလူထုမ်ားက စစ္တပ္ကို ရသလို နည္းျဖင့္ေတာ္လွန္တိုက္ပြဲဝင္ေနၾကတာေတြ ့ရ၍ အားတက္မဆံုးျဖစ္ ခဲ့ရသည္။
ရြာတစ္ရြာ႔ ရန္သူ ့စစ္ေၾကာင္း ဝင္လာရာ ယခင္လို ရြာတိုင္း လိုလိုက လဘက္သုတ္။ ေရေႏြး။ အျခား ေကာင္းႏိုး ရာရာ ေဒသထြက္ သီးႏွံမ်ားျဖင့္ တည္ခင္း ဧည့္ခံေလ့ ရွိၾကသည္၊ ေတာ္လွန္ေရး လက္နက္ကိုင္ အင္အားစုေတြ ထိုေဒသကို ေရာက္ရွိခ်ိန္ ေနာက္ပိုင္း-ရန္သူ ့စစ္တပ္ကို ေရေႏြးေတာင္ ခ်မတိုက္ပဲ ေျဗာင္အႏု နည္းျဖင့္ စစ္တပ္ကို ဆန္ ့က်င္ ေတာ္လွန္ တိုက္ပြဲဝင္ ေနၾကသည္ကို ထိုေဒသ၌ ေတြ ့ျမင္ခဲ့ရသည္။ရန္သူ ့ဘက္တြင္လည္း-ဆက္ဆံေရး မပ်က္ရေလေအာင္။ ေတာ္လွန္ေရး အင္အားစု ဘက္တြင္လည္း ဆက္ဆံေရး မပ်က္ရ ေလေအာင္ ႏွစ္ဘက္ ေပၚလစီပံုစံျဖင့္ ဆက္ဆံၾက သည့္အခ်ိဳ ့ေသာ လူနည္းစုကိုလည္း ထိုေဒသ၌ေတြ ့ခဲ့ရသည္။
၄င္းတို ့ကတခါတရံ ေတာ္လွန္ေရး အင္အားစုမ်ား ကို ၿခိမ္း ေျခာက္အၾကပ္ ကိုင္သည့္နည္းေတြျဖင့္ ျပဳမႈလုပ္ေဆာင္ တတ္ၾကသည္၊ ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ ့အစည္းမ်ားမွ ထိုကဲ ့သို ့ေသာ လူမ်ားကို ႏိုင္ငံေရးအသိ။ စစ္ေရး သတိအထူးရွိစြာ ေစာင့္ၾကပ္ရင္း လူထုေနာက္ၿမီးဆြဲ ျဖစ္မသြားရေလေအာင္ တည္ေဆာက္မႈ ျပဳရသည္၊
-ရန္သူစစ္တပ္ေတြ ရြာထဲ ေရာက္ေနၿပီ ဗိုလ္ၾကီး- စစ္ေၾကာင္းမႈးကက်ေနာ္တို ့ကိုေျပာတယ္ရြာအနီး ပတ္ဝန္းက်င္မွာရွိတျဲ့ေနရာေတြ ကို ေျမလွန္ရွာမယ္တဲ့- အဲဒါဗိုလ္ၾကီးတို ့ ဒီေနရာကဆုတ္ေပးဘို ့လာေျပာတာပါ၊
ထိုကဲ့သို့စကားအၿမဲ ေျပာေလ့ရွိသူမ်ားကို က်ေနာ္တို ့မွအလိမ္မာနည္းျဖင့္ ေသာ္လည္းေကာင္း။တခါတရံနဂါးမွန္း သိေအာင္ အေမွာက္ေထာင္ျပ ရသည္မ်ားကို ျပဳလုပ္ေပး ရသည္၊ ထိုအခါ ထိုလူထုမွာ ေနာင္ဆိုရင္ ထိူစကားမ်ိဳးႏွင့္ ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ ့အစည္း ကို ၿခိမ္းေျခာက္၍ မရ ေၾကာင္း သိလာခဲ ့ၾကသည္။
ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ ့အစည္းမ်ားတြင္လည္း အားနည္းခ်က္ ရွိၾကသည့္ ေခါင္းေဆာင္ မ်ားလည္း ရွိပါသည္၊ ထိုေခါင္းေဆာင္ မ်ားသည္ ေက်ာ္ၾကားမႈ ဂုဏ္ကို အထူးႏွစ္သက္ ျမတ္ႏိုးၾကသည္၊ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးမႈကို ေလးစားေသာ္လည္း တခါတရံ မိမိ ေက်ာ္ၾကား ေအာင္ျမင္ေရးအတြက္ တလြဲအယူအဆ မ်ားျဖင့္ မိမိ ယူထားသည့္ တာဝန္ကို အလြဲသံုးစား ျပဳတတ္ၾကသည္။
ထိုအခါထိုေခါင္းေဆာင္ မ်ားသည္ ေဝဖန္ ေထာက္ရႈမႈကို လက္မခံပဲ ႏိုင္ငံေရး အမွားကို က်ဴးလြန္ၿပီး စစ္ဘုရင္ဝါဒ။ တကိုယ္ေတာ္ တည္ေဆာက္ေရး ဝါဒကို အသံုးျပဳ တတ္ၾကသည္။
ထိုသူတို ့၏ ဦးေႏွာက္ထဲတြင္ ေတာ္လွန္ေရးဘဝႏွင့္ အေျခအေနကို မရိပ္စားပဲ မိမိတပ္ကို ေျပာက္က်ားဗ်ဴဟာ အရမစဥ္းစားပဲ လက္လွမ္း မမွီသည့္ ႏိုင္ငံတကာ တပ္ၾကီးလို တည္ေဆာက္ခ်င္ တတ္ၾကသည္၊ တခါတရံတြင္ ဗ်ဴရိုကရက္ဆန္စြာ တည္ေဆာက္ ၾကၿပီး လက္ေတြ ့ လုပ္ငန္းအရ အက်ိဳးမေပး သည့္ လုပ္ဟန္မ်ားကို အခ်ိန္ကုန္ လူပန္း တည္ေဆာက္ၾက သည္။
ေတာ္လွန္ေရး၏ အေျခခံေဒသ ထိုးေဖာက္မႈ ဧရိယာသည္ အမွန္တကယ္ရန္သူမွ ေျမပံုဂရပ္ကြက္ အျပည ့္ဗ်ဴဟာ ခ်ၿပီး စစ္ဆင္ေရးလုပ္လ်င္ မိမိတို ့အေျခအေနႏွင့္ ဆက္လက္ ရပ္တည္၍ ရမည္မဟုတ္ေခ်။ ယခင့္ယခင္က ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီမ်ား ဤေဒသတြင္ ကာလ ေပါင္းမ်ားစြာ ထိုးေဖာက္ေရး လုပ္စဥ္က စစ္တပ္မွ ျဖတ္ေလးျဖတ္ ပံုစံျဖင့္ အေနာက ္ပဲခူးရိုးမႏွင့္ လက္ရွိေဒသ ေတြကိ္ု မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ စစ္ဆင္ေရး ျပဳလုပ္ခဲ့ ၾကသည္။
ထို ့ေၾကာင့္ဤ ေဒသတြင္ လူထုကို ေတာ္လွန္ေရး အေတြးအေခၚ တရပ္ တည္ေဆာက္မႈ။ စစ္ေရးအရရန္သူ ့တပ္ေတြကို ေျပာက္က်ား တိုက္ပြဲမ်ားျဖင့္ အေကာင္ အထည္ ေဖာ္မႈ။ လူထု လက္ေတြ ့ဘဝ။ လူ ့အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္မႈမ်ား။ လူထု အက်ိဳး စီးပြားကိုေရွ ့ရွဴ့ၿပီး ကာကြယ္ ေစာက္ေရွာက္ မႈမ်ားျဖင့္ အလုပ္ အေကၽြးျပဳျခင္း အားျဖင့္ လူထုႏွင့္ ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ ့အစည္းမ်ား တဘဝတည္း သဘာဝက်စြာ တည္ ေဆာက္ျခင္းကို တၿပိဳင္နက္ တည္ေဆာက္ျခင္း ေၾကာင့္ လူထု၏ ယံုၾကည္ ေလးစားမႈကို ထိုအေျခခံ ေဒသၾကီးတြင္ တည္ေဆာက္ ႏိုင္ခဲ့ၾကသည္။
အုပ္ခ်ုပ္ေရးကိစၥမ်ားတြင္ က်ေနာ္တို ့ႏွင့္ မဟာမိတ္အဖြဲ ့အစည္းမ်ား ညွိႏိႈင္းျပဳ လုပ္ခဲ့ၾကသည္။ႏွစ္ဖြဲ ့၏ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ေဒသသည္ လက္ရွိအေျခခံ ေဒသၾကီး ျဖစ္ၿပီး ထိုအုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို ပူးတြဲ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ေဒသဟု သတ္မွတ္ ခဲ့ၾကသည္။
က်ေနာ္တို ့.အထူးေဒသကို ႏိုင္ငံေရးအရ အုပ္ခ်ဳပ္ရာ မွာေတာ့က်ေနာ္တို့ကိုယ္တိုင္ၿပီး စစ္ေရးအရ မဟာမိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာကိုႏွစ္ဖြဲ ့ ၏မူလသေဘာတူညီခ်က္မ်ားအတိုင္းဆက္လက္ထား ရွိခဲ့ၾကသည္။
ထို့ေၾကာင့္ စစ္ေတာင္းျမစ္ေဒသဘက္မွ အေရွ ့ေတာင္သို့ကူးသန္း သြားလာၾကသည့္ေအာက္ကြင္းမွဗမာမ်ားကို က်ေနာ္တို့အဖြဲ ့မွ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအရကိုင္တြယ္၍ လုပ္ငန္းကိုယ္စီျဖင့္ ဤေဒသ၏အားသြန္ ခြန္စိုက္တာဝန္ထမ္း ေဆာင္ခဲ ့ၾကရသည္။
အင္းၾကီးေပါက္တိုက္ပြဲ၊(၁၉၉၇)အလုပ္အဖြဲ ့၏ အေျခခံေဒသ ထိုးေဖာက္ေရး ကာလမွာ တစတစ ၾကာျမင့္လာခဲ့ ေခ်ၿပီ။လူထုသည္ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ ့အစည္းႏွင့္စည္းမ်ဥ္းကမ္း ေတြအေပၚ၌ေနသား က်စြာအေျခက်ေနခ်ိန္ျဖစ္၍ရဲေဘာ္ေတြ၏လူထုအေတြ ့အၾကံုမွာနည္းလွသည္မ ဟုတ္ေတာ့၊။သို့ေသာ္ထိုကဲ့သို့အခ်ိန္ေကာင္းေနခ်ိန္အတြင္းဌာနခ်ဳပ္ႏွင့္က်ေနာ္တို ့မွာ ဆက္သြယ္ေရးႏွင့္ေထာက္ပံ့ေရးလမ္းေၾကာင္းအရလြန္စြာအခက္အခဲရွိေနေပသည္။ လက္ရွိေဒသ၏အေရွ့ေျမာက္ဘက္တြင္ရန္သူႏွင့္အပစ္ရပ္ထားေသာတိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ကယန္း ျပည္သစ္ပါတီအဖြဲ့အစည္းရွိသည္။ကယန္းျပည္သစ္နယ္ေျမ၏အေရွ ့ေတာင္ေထာင့္တြင္(ကလလတ) ကယန္းလူမ်ိဳးလြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္အဖြဲ့အစည္းရွိသည္။ ထိုအဖြဲ ့အစည္းမွာလည္း ၁၉၉၄ခုႏွစ္ ကာလေလာက္ကတည္းကရန္သူနဝတႏွင့္အပစ္ရပ္ထားသည့္အဖြဲ ့ျဖစ္သည္။တရားဝင္အရ က်ေနာ္တို ့ အဖြဲ ့အစည္းမ်ားႏွင့္အဆက္အသြယ္ျပဳလုပ္၍မရပါ။ ရန္သူ ့ေထာက္လွမ္းေရးမွထိုအဖြဲ ့အစည္း တာဝန္ရွိ သူမ်ားကိုမၾကာခဏေခၚယူေမးျမန္း မွဳမ်ား ျပဳလုပ္သည္ဟုၾကားသိရ၍အဆက္အသြယ္မျပဳလုပ္လိုၾက။
တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အင္အားစုအခ်င္းခ်င္းနားလည္မွဳလြဲမွားေစေအာင္ရန္သူမွတစိုက္မတ္မတ္ ျပဳလုပ္ေနတာေတြကိုေတြ ့ရသည္။အထူးသျဖင့္ရပ္တည္ေနရသည့္ေဒသသည္ေကအန္ယူလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ့အစည္း၏အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနယ္ေျမျဖစ္သည္။ရန္သူမွအပစ္ရပ္စဲထားသည့္ကယန္းျပည္သစ္ပါတီႏွင့္ပဠိ ပကၡျဖစ္ေအာင္ဖန္တီးေနသည္။ထိုႏွစ္ဖြဲ ့စလံုးတဖြဲ ့ႏွင့္တဖြဲ ့အျမင္မၾကည္လင္မွဳမ်ားျဖစ္ၾကရသည္။ထိုအခါ က်ေနာ္တို့မကဒတအဖြဲ ့အစည္းအေနႏွင့္ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ ့အစည္းေတြ၏ညီညြတ္ေရးအေပၚမွာအေျခ ခံျပီးမျဖစ္သင့္တာမျဖစ္ရေလေအာင္ၾကားဝင္ေစ့စပ္ေပးမွဳမ်ားကိုအထက္ညႊန္ၾကားခ်က္အရတာဝန္ယူ ေပးခဲ့ၾကရသည္။
ထိုသို ့ေသာ အေျခအေနမ်ားျဖစ္ေနခ်ိ္န္ အေတာအတြင္း အထူးေဒသထိုးေဖာက္ေရး၊စည္းရံုးေရးကိစၥမ်ား လုပ္ေဆာင္ရန္အတြက္ေအာက္ကြင္းမွအင္းၾကီးေပါက္ရြာသို့ေရြးခ်ယ္လိုက္ၾကသည္။ဒီတစ္ၾကိမ္မွာလည္း ယခင္လိုပံုစံအတိုင္းမဟုတ္ပဲအလုပ္အဖြဲ ့(၂)ဖြဲ ့စုေပါင္းျပီး ဆင္းရန္ျဖစ္သည္။ရဲေဘာ္ဒိုးဒိုးမွအလုပ္အဖြဲ ့ (၁)ျဖစ္ျပီးရဲေဘာ္ေအာင္ေက်ာ္-ဦးေဆာင္ေသာအဖြဲ ့မွာအလုပ္အဖြဲ ့(၂)အျဖစ္ခြဲ၍ ထိုးေဖာက္ေရးရြာသို ့ ညအခ်ိန္ၾကီးဆင္းၾကရသည္။ ရဲေဘာ္ဒိုးဒိုး-ဦးေဆာင္ေသာအဖြဲ ့သည္ေရကန္ဒိုရြာစပ္မွစထြက္သည္။ က်န္အဖြဲ ့မွာပိေတာက္ကုန္းရြာနားမွျဖတ္ျပီးေျမာက္မ်ဥ္းေၾကာင္းအတိုင္းဆင္းလာမည္။သစ္ဆြဲထားသည့္ ကားလမ္းအတိုင္းသတင္းေထာက္၍ဆင္းၾကရသည္။လမ္းတြင္ေအာက္ကြင္းမွရြာသားအခ်ိဳ ့ေတာင္ေပၚသို ့ ညဘက္ေရာက္မွတက္ေရာက္ေစ်းေရာင္းၾကသည္။ေန့ဘက္တြင္မတက္ရျခင္းမွာရန္သူ့စစ္တပ္မွေတာစပ္ တြင္ၾကိဳေစာင့္၍ေစ်းတက္ေရာင္းသူရြာသားမ်ားထံမွဓါးျပတိုက္ေသာေၾကာင့္ဟုသိရသည္။က်ေနာ္တို့အဖြဲ ့ အင္းၾကီးေပါက္ရြာသို့ည(၇)နာရီေက်ာ္ခန့္တြင္ေရာက္သည္။ရြာအဝင္ဝ၌အင္းၾကီးေပါက္ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း တစ္ေက်ာင္းရွိသည္။ေက်ာင္းေရွ့တည့္တည့္တြင္လူႏွစ္ဘက္သာသာခန္ ့ရွိေသာထန္းပင္ၾကီးတစ္ပင္။ စက္ငယ္ဖြင့္၍ ပိေတာက္ကုန္းဘက္မွထြက္လာမည့္ရဲေဘာ္ေအာင္ေက်ာ္တို့အဖြဲ့ကိုက်ေနာ္တို့ေစာင့္ေန၏၊
မၾကာခင္ႏွစ္ဖြဲ့ေပါင္းမိသြားသည္။တပ္ခြဲတစ္ခြဲခန္ ့ရွိမည္။အင္းၾကီးေပါက္ရြာမွာအိမ္ေျခ(၁ဝဝ)ေက်ာ္ခန္ ့ရွိ မည္။ရြာသားမ်ား၊လူထုမ်ား၊တစ္ဘက္မွလည္းရန္သူႏွင့္တိုက္ပြဲျဖစ္လိမ့္မည္စိုးရိမ္စိတ္ႏွင့္ေၾကာက္ေနၾက သည္ကတစ္ေၾကာင္း။တဘက္မွလည္းေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ ့အစည္းေတြကိုသူတို့ကိုယ္တိုင္ျမင္ခ်င္၊ေတြ ့ခ်င္ ၍တေၾကာင္းႏွင့္။လူထုၾကီးမွာကေလးငယ္မွအစေက်ာင္းသားအလယ္၊ကာလသား၊ကာလသမီးအဆံုးေတြ ့ ဆံုၾကသည္။ယခင္လိုတိုက္ပြဲမျဖစ္ေစရန္အတြက္အခ်ိန္ကိုတန္ဖိုးထားျပီးအင္းၾကီးေပါက္ရြာမွက်ေနာ္တို ့ အဖြဲ့အျမန္ဆံုးထြက္ရန္ျပင္ဆင္ၾကသည္။
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့-- -အင္းၾကီးေပါက္ရြာမွ စစ္ေၾကာင္း စစ္ေရးသတိအထူးရွိစြာႏွင့္ျဖတ္ရန္ရဲေဘာ္ဒိုးဒိုမွ ပြိဳင့္ထြက္ရဲေဘာ္ ရွန္သိုၾကီးအားမွာၾကားေနသည္။
မၾကာမီ စစ္ေၾကာင္းစထြက္ျပီ၊ အင္းၾကီးေပါက္ရြာအထြက္ --ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း ထန္းပင္ၾကီးအနားအေရာက္-- အေမွာင္ထဲမွ စူးရွျပတ္ေတာက္သည့္ အသံထြက္ေပၚ လာသည္၊
----ေဟ့--ရပ္----ဘယ္သူလဲ ထိုအခါ ပြိဳင့္ထြက္ ရဲေဘာ္မွ ကိုယ္လူ မဟုတ္မွန္းသိႈ လမ္းမၾကီးေပၚ၌ အသာအယာ ထိုင္ခ်လိုက္သည္၊ ေအေက ေမာင္းျပန္ေသနတ္ကို လံုျခံဳေရးခလုတ္ အသာေလး ဖြင့္လိုက္သည္၊
ေရွ ့တြင္ ရန္သူ ့စစ္ေၾကာင္း အျမီးႏွင့္ က်ေနာ္တို ့စစ္ေၾကာင္းေခါင္းတည္မိေနျပီ၊ ရဲေဘာ္ ရွန္သိုသည္ ေအေက ေသနတ္၏ နဂိုခ်ိန္ရြယ္ခ်က္ကို ျပင္လိုက္သည္၊ ေသနတ္ကို အျပားလိုက္ အေနအထား ထားလိုက္ျပီး ရန္သူ ့စစ္ေၾကာင္းကို အေမွာင္ထဲမွ ေဝွ ့ဝိုက္၍ တရပ္စပ္ ကုတ္ခ်လိုက္သည္၊
ထိုအခါ ေသနတ္သံမ်ား လယ္ကြင္း ထဲတြင္ ဝက္ဝက္ကြဲ ဆူညံ ကုန္သည္၊ တိုက္ပြဲက ညတိုက္ပြဲ၊ ရဲေဘာ္ ရွန္သို၏ ေနာက္မွ ကုလားၾကီးမွာ ခြန္ကိုး-မမ ကို မတ္တပ္ရပ္ျပီး ရန္သူ ့စစ္ေၾကာင္းရပ္ေန သည့္ေနရာ။
သစ္ပင္ၾကီးရွိရာသို ့ တည့္တည့္ ပစ္ထုတ္လိုက္သည္၊ လက္နက္ၾကီး က်ကြဲသံမ်ား ဝက္ဝက္ညံ ကုန္သည္၊ ယခုတိုက္ပြဲ ျဖစ္ေနသည့္ ရန္သူ ့စစ္ေၾကာင္းမွာ ေရတာရွည္ေလး ဘက္မွ တိုက္ကင္း ထြက္လာေသာ ရန္သူခလရ (၂၃၄) တပ္ျဖစ္သည္၊ ရန္သူမ်ားသည္၊ ေတြ ့ရာခ်ံဳထဲ ေခါင္းထိုးျပီး ---
---အရွင္ဖမ္း ---အရွင္ဖမ္း---ဟုေအာ္သံၾကားေနရသည္၊ မၾကာမီ ရန္သူ့ထံမွ ပစ္ထုတ္လိုက္ေသာ ဂ်ီသရီက်ည္ဆံ တစ္ေတာင့္ ရဲေဘာ္ရွန္သို၏ ဘယ္ဘက္ ေျခေထာက္သို ့ျဖတ္မွန္သြားသည္၊
---ထိျပီ---ထိျပီ--ငါ့ကိုထိျပီ--ဟု အနီးအနားမွ ရဲေဘာ္ကို တီးတိုးေျပာလိုက္သည္၊ က်ေနာ္တို ့အဖြဲ ့မွာ ရန္သူႏွင့္ ဘတျပန္။ က်ားတျပန္ တိုက္ပြဲျဖစ္ ေနသည္၊ ရန္သူသည္ က်ေနာ္တို ့အဖြဲ ့ ရြာထဲရွိမည္ အထင္ႏွင့္ လက္နက္ၾကီးမ်ား တစ္လံုးျပီး တစ္လံုး ပစ္သြင္းေနသည္၊
-----ေဟ့ေကာင္---အရွင္ဖမ္းမယ္ ဆိုတဲ့အေကာင္-- တက္ခဲ ့စမ္း- - - -
----ေက်ာင္းသား တပ္မေတာ္ကြ။ မင္းတို ့ကို မေၾကာက္လို ့--ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ေနတာကြ၊
--ငါ့ကိုထားခဲ့--ေအေကေသနတ္နဲ ့က်ည္ငါးေတာင့္ထားခဲ့၊
ရဲေဘာ္ရွန္သို၏ စိတ္ဓါတ္က်သံ၊ သူ စိတ္ဓါတ္က်မည္ဆိုလည္း က်ေလာက္ ပါသည္၊ ဒါဏ္ရာ ရထားသည့္ ေနရာႏွင့္ အေရွ ့ေတာင္မွာ (၃)နာရီ ခန္ ့ေဝးသည္၊
---ဘာေျပာတယ္။ ထားခဲ ့ရမယ္ဟုတ္လား။
---မင္းကို လံုးဝမထားခဲ့ႏိုင္ဘူး၊--မင္းနဲ ့အတူ ဒီတိုက္ပြဲမွာ ငါတို ့အေသခံမယ္-အားမငယ္နဲ ့-- ငါတို ့ရွိတယ္၊
က်ေနာ့္ မ်က္ရည္တို ့အတိုင္းမသိစို ့တက္လာသည္၊ ရဲေဘာ္ရဲဘက္စိတ္ဆိုတာ ဒီလိုတိုက္ပြဲေတြမ်ိဳးမွာ ေတြ ့ခဲ့ရသည္၊ ေဒါသ လည္းထြက္။။
အင္းၾကီးေပါက္ ဘုန္းၾကီး ေက်ာင္းဝင္း ထဲမွ ျဖတ္ႈ လယ္ကြင္း အစပ္တြင္ရွိေသာ တဲကုတ္ထဲမွ တဲတိုင္ကို ေဇာျဖင့္ႏွဳတ္ ေနမိသည္၊
--ဘာမွ စိတ္မပူနဲ ့--ဒါဏ္ရာက ဘာမွမျဖစ္ဘူး-ဟု ရဲေဘာ္ပံသုမွ ေျပာလည္းေျပာ။ လက္တဘက္မွလည္း ေဆးထိုး အပ္ျဖင့္ ကၽြမ္းက်င္စြာထိုး ေနပံု၊ ရဲေဘာ၇ွန္သို. ဒါဏ္ရာ မွာ ညာဘက္ ေျခေထာက္ ေျခသလံုး အရိုးမၾကီး ကိုျဖတ္မွန္ ထားရာ ထိုအရိုးမၾကီးမွာ က်ိဳး၍ အသားစမ်ား ဖြာလန္က်ဲ ေနျပီး ေသြးမ်ား ပန္းထြက္ ေနသည္၊ စိတ္ထဲ၌ သိလိုက္၇တာ ကေတာ့ ေျခေထာက္ ျဖတ္၇ ေတာ့မည္၊ ဒီအေတြးေတြ ေတြးျပီး တိတ္တဆိတ္ ငိုေၾကြးသံမ်ား ညယံ႔ တီးတိုးၾကားေန ရသလို၊
ရန္သူသည္သူ ့ဘက္တြင္ အထိနာ၍ ေရွ ့ဆက္မတိုးႏိုင္ဘဲ စစ္ကူးေခၚသံအတိုင္းသားၾကားေနရသည္၊ က်ေနာ္တို ့ယာယီ ပစ္ခတ္ေနသည့္ေန ရသည္ေနရာမွာ လယ္ကစင္းရိုး ကို အကာအကြယ္ယူျပီး ပစ္ေနရသည္၊
ရဲေဘာ္ရွန္သိုကို စစ္ပုခက္ျဖင့္ ထမ္းပိုးၾကသည္၊ လေရာင္က မိုးလင္းလုနီးမို ့လား မေျပာတတ္ လယ္ကြင္းျပင္တခုလံုးထိန္ဝါေနသည္၊ စိုးရိမ္ေသာက စိတ္ေတြျဖင့္ အေရွ ့ေတာင္ သို ့ အျမန္ေရာက္ ေစခ်င္သည္၊
----ေဟ့ --ေရွ ့ကလယ္ကြင္းၾကီးကိုျဖတ္လိုက္--ဆိုေတာ့လမ္းျပက--
---အဲဒါလယ္ကြင္း မဟုတ္ဘူးဆရာ--အင္းၾကီးပါ--
ဒီအင္းကို အင္းၾကီးေပါက္လို ့ေခၚတယ္၊ ဒီအင္းၾကီးက ဆင္ေတာင္ေသတယ္၊
ဆိုေတာ့-က်ေနာ္လည္းဘာမွ ျပန္မေျပာႏိုင္ေတာ့၊ အင္းၾကီး.ေဘးပတ္ပတ္လည္မွ ကြင္း၍ ေႏွာက္ေခ်းေျခာက္ ေတာင္ေျခသို ့ အေရာက္ထမ္း ၾကသည္၊ ရဲေဘာ္ရွန္သို၏ ခႏၵာကုိုယ္မွာ ပုခက္ျဖင့္ ထမ္းသည့္အခါ အေတာ္ေလး၏၊
မၾကာခင္လူလဲ၍ ထမ္းၾကရသည္၊ ေရွ ့က ပြိဳင့္ထြက္သူမ်ားက ၾကိဳတင္ ကာကင္းယူေပး ရသည္၊ ျဖတ္ေလ်ွဋက္ရသည့္ လမ္းမ်ားမွာ ေက်ာက္ေတာင္ ေတြျဖစ္သည္၊ တခါတရံ ေတာင္နံရံမ်ားကို အထမ္းျဖင့္ တက္သည့္အခါ မ်ားတြင္ ခက္ခက္ခဲခဲ ႏိုင္လွသည္၊
လမ္းတစ္ေလ်ွာက္တြင္ ေသြးစမ်ား အင္ဖက္ေျခာက္မ်ား ေပၚတြင္က်ခဲ့.၊ ထိုအင္ဖက္မ်ားကို ရန္သူမွ ေျခရာေကာက္ျပီး က်ေနာ္တို ့ေနာက္သို ့ ေျခရာခံလိုက္ လာႏိုင္သည္၊ ထို ့ေၾကာင့္ ေျခရာခံ၍ မရေအာင္ ေျခာက္ေသြ ့ ေနေသာ ေတာၾကီးကို မီးရွဳိ ့ခ့ဲရသည္၊
မိုးလင္းစျပဳျပီ၊ ဘယ္ေနရာေရာက္ေနသည္မသိ၊ ပါတ္ဝန္းက်င္တခုလံုး ေတာမီးခိုးေတြျဖင့္ အူ၍ ဖံုးလႊမ္းေနသည္၊ မၾကာ မၾကာေတာၾကက္တြန္ သံၾကားရသည္၊ လွည္းလမ္း ေၾကာင္းေပၚ၍ ေတာင္ေပၚတက္သည့္ ႏြားလွည္းေမာင္းသံၾကားေနရသည္၊ က်ေနာ္တို ့အဖြဲ ့မွာ လမ္းေၾကာင္းအတိုင္းမျဖတ္ ေတာ့၊ ေတာတိုး၍ စခန္းရွိရာသို ့တျဖည္းျဖည္းႏွင္ ၾကရသည္၊ တညလံုး မလိပ္ပဲ တိုက္ပြဲျဖစ္ ခဲ့သည္၊
ခရီးႏွင္ခဲ့သည္၊ ေရကမရွိ ႏြမ္းဟိုက္၏၊ တေယာက္ မ်က္ႏွာ တေယာက္ၾကည့္ ဟန္ေဆာင္ အျပံဳးမ်ားျဖင့္ အပူအပင္ေတြကို အကာ အကြယ္ယူရင္း ရဲေဘာ္ရွန္သိုအား စိတ္ဓါတ္မက်ရေလေအာင္ ရယ္ေမာ စရာမ်ားေျပာ၍ ႏွစ္သိပ္ၾက၊
ရြက္စည္ပိုင္းရြာမွ ရြာသားအခ်ိဳ ့ က်ေနာ္တို ့ရွိရာသို ့ ေရာက္လာၾကသည္၊ ထမင္း ထုတ္မ်ား။ ေရဗူးကိုယ္စီျဖင့္၊ က်ေနာ္တို ့အားတက္ ဝမ္းသာမိ သည္၊ သူတို ့မွ ယခု ေနရာတြင္ ၾကာၾကာ မေနရန္ႏွင့္ ယခင္စခန္းသို ့အေရာက္သြားရန္ တိုက္တြန္း ၾကသည္၊
ရဲေဘာ္ရွန္သိုအား ရြာသားမ်ားမွ တလွည့္စီ ထမ္းထုတ္ သြားၾကသည္၊ စခန္းေဟာင္းသို ့ေရာက္မွ စိတ္ ဒုန္းဒုန္းခ်၍ အနားယူ လိုၾကသည္၊ ရဲေဘာ္ ရွန္သိုၾကီးကိုေတာ့ ေဆးမွဴးမွ ဒိုင္ယာစီဗင္ ထိုးေပးျပီး သက္ေသာင့္သက္သာ အနားယူ ေစသည္၊
ေနာက္တစ္ေန ့-နံနက္တြင္ မေန ့က တိုက္ပြဲျဖစ္ခဲ့သည့္သတင္း ျပန္ ့ႏွံ ့သြားသည္၊ ခလရ(၂၃၂)စစ္ေၾကာင္းႏွင့္ က်ေနာ္တို ့အလုပ္အဖြဲ ့ တိုက္ ပြဲျဖစ္ရာတြင္ ရန္သူ ့ဘက္မွ တပ္ၾကပ္ၾကီး (၁)ဦးမွာ ခြန္းကိုးမမ-ထိ၍ ေသဆံုးသြားေၾကာင္း။ တပ္သားႏွစ္ဦးပါ က်ဆံုးေၾကာင္း။ အခ်ိဳ ့ဒါဏ္ရာအနည္း အငယ္စီ ရသြားေၾကာင္း သိရသည္၊ ပိုမိုခိုင္မာသည္က နံနက္ခင္းတြင္-အင္းၾကီးေပါက္ ရြာထဲသို ့ ကားဖင္ထိုး၍ ရန္သူမွ ဒါဏ္ရာရ သူမ်ားကို ကားျဖင့္ ေတာင္ငူဘက္သို ့ သယ္ေဆာင္ သြားေၾကာင္း သိလိုက္ရသည္၊
ကၽြန္းေတာကုန္းရြာ။ထိုရြာေလးမွာ အထူးေဒသေတာင္ေျခအစပ္တြင္ တည္ရွိသည္၊ ေအာက္ကြင္းမွ ေစ်းေရာင္း။ ေစ်းဝယ္မ်ားေရာက္တတ္သည္၊ သတင္းထူးၾကား ရ၍ ထို ရြာေလးတြင္ ေခတၱ နားၾကမည္၊ ရြာသားအခ်ိဳ ့ က်ေနာ္တို ့ကိုေတြ ့ေသာအခါ- ျမိဳ ့ေပၚေရာက္သြားရင္ က်ေနာ္တို ့ကို မေမ့နဲ ့ေနာ္၊ -ဆရာတို ့ အခုလာတာ လိပ္သိုကိုသြားမလို ့လား- ဟိုမွာ ဗိုလ္အားဒီတို ့ေရာက္ေနျပီ။ က်ေနာ္တို ့ကိုမွာလိုက္တယ္-
--ဗိုလ္ဒိုးဒိုတို ့အဖြဲ ့ ႏိုဝင္ဘာ(၂)ရက္ေန ့ ေနာက္ဆံုးထား ျပီး သူတို ့နဲ ့လာေရာက္ပူးေပါင္း ပါ တဲ့-၊
သြားကုန္ျပီ၊ ၾကားေဒသမွ ေကအန္ယူတပ္ခြဲမွဴး ဗိုလ္အားဒီ။ ဗိုလ္ကြယ္မွဴး။ သန္းျမင့္။ ေက်ာ္ေဝတို ့ တပ္ခြဲတခြဲလံုး ရန္သူတပ္ စြဲထားသည့္ လိပ္သိုလ္ စခန္းတြင္ လက္နက္ခ် အညံ ့ ခံၾက ျပီတဲ့၊ ေရဒီယိုမွ ၾကားလိုက္ေတာ့ ဒီသတင္း ပိုမွန္သြားသည္၊
ရန္သူ ႏိုင္ေအာင္ထြန္းႏွင့္ စစ္တိုင္းမွဴးတို ့က လိပ္သိုလ္တြင္ ၾကိဳဆိုေရး စခန္းမ်ားဖြင့္ျပီး ခမ္းနား ၾကီးက်ယ္စြာ က်င္းပၾက တယ္လို ့သတင္းၾကားရသည္၊
ရန္သူ၏ မာယာ ပရိရာယ္ထဲ ဗိုလ္အားဒီတို ့ေရာက္သြားၾကျပီ၊ လက္ရွိ က်န္ရွိေနသည့္ မကဒတအလုပ္အဖြဲ ့ႏွင့္ ေကအန္ယူအဖြဲ ့ေတြကို ခရစ္ယာန္ ဘာသာ ေရးလူၾကီးမ်ား။ ျငိမ္းခ်မ္းေရး အက်ိဳးေဆာင္ အဖြဲ ့ ဖြဲ ့ေပး ျပီး က်ေနာ္တို ့ထံ လူမ်ားႏွင့္ တဖံု။ စာမ်ားႏွင့္ တကမ္း။ လာေရာက္စည္းရံုးၾကသည္၊ မၾကာခင္မွာပဲ အညံ ့ခံသြားသည့္အဖြဲ ့ကို ရန္သူမွ -လက္နက္ႏွင့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရး လဲလွယ္သည့္အဖြဲ ့-လို ့အမည္တပ္ ျပီး လူထုကို လိမ္ညာဝါဒျဖန္ ့ၾကသည္၊ လူထုမွာ ႏွစ္ဘက္ ေပၚလစီအေပၚ ယံုမွားသံသယ မ်ားျဖစ္လာ ခဲ့သည္၊
၁၉၉၇ခုႏွစ္။ ႏိုဝင္ဘာ(၁)ရက္ေန ့တြင္ -နအဖ-ဆိုျပီး ျပင္ဆင္ နာမည္တပ္ လိုက္ၾကသည္၊ က်ေနာ္တို ့မွာ လက္ရွိေဒသတြင္ လက္ရွိအင္အား ျဖင့္ အေျခခံေဒသတြင္ ဆက္လက္ရပ္ တည္ရန္ အခက္အခဲ ရွိလာသည္၊ က်ေနာ္တို ့ေနာက္ေက်ာမွ ကယန္း လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ ့မွာလည္း ရန္သူႏွင့္တြဲျပီး ယခုအထူး ေဒသေျမာက္ဘက္ ကိုဒစ္ရြာမွစ၍ နယ္ေျမရွင္းလင္ရန္ အစီ အစဥ္ရွိသည္ဟုသတင္းအခိုင္အမာ ရထားသည္၊ က်ေနာ္တို ့ရပ္တည္ေနသည့္ ေဒသကိုအညံ ့ခံသြားသည့္အဖြဲ ့မွသူတို ့လူမ်ိဳးေဒသ ျဖစ္သည့္အတြက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို သူတို ့ပဲကိုင္တြယ္မည္။ထို ့ေၾကာင့္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမကိုင္မွီအခ်ိန္ အေတာအတြင္း က်န္ရွိေနသည့္ က်ေနာ္တို ့ႏွင့္ေကအန္ယူ အဖြဲ ့တို ့အားအထူးေဒသမွထြက္ခြာသြားဖို ့ စာထုတ္လာသည္။က်ေနာ္တို ့မွတပ္ဖြဲ ့အတြင္းမဟာမိတ္အတြင္းသေဘာတူညီမွဳကို ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ညွိႏွဳိင္းျပီး လက္ရွိေဒသ၌ ရပ္တည္လို ့ရသ၍ ရပ္တည္မည္ဟုသေဘာတူ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ခဲ့ ၾကသည္၊
ထို ့ေၾကာင့္ (၂)ဖြဲ ့မွ ရဲေဘာ္မ်ားကို တစ္ဖြဲ့တည္း ေပါင္းျပီး ေတာင္ဘက္။ ေျမာက္ဘက္အဖြဲ ့ႏွစ္ဖြဲ ့ခြဲႈ ဆက္လက္ လွဳပ္ရွားၾကမည္။
ေျမာက္ဘက္ သစ္ေတာၾကိဳးဝိုင္း၌ ကယန္း လက္နက္ကိုင္အဖြဲ ့တဖြဲ ့ သစ္ေတြခိုး ထုတ္ေနသည္ဟု ေကအန္ယူမိုင္းဆရာ ကိုၾကီးမွ ေျပာ၏၊ ထိုသစ္ေတာမွာ ေကအန္ယူနယ္ေျမထဲမွ သစ္မ်ားျဖစ္သည့္ အတြက္ေၾကာင့္ သစ္မ်ား ဆက္လက္ ထုတ္ယူဘို ့မလုပ္ရန္ ဦးကိုၾကီးမွ ကယန္း လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ ့ တာဝန္ရွိသူမ်ားထံ စာပို ့သည္။စာပို ့ျပီးေနာက္ရက္အနည္း ငယ္အတြင္း ထိုသစ္ေတာ အတြင္းမွ မိုင္းကြဲသံ ၾကားရသည္။သတင္းကို အေသအခ်ာ လိုက္ၾကည့္ေတာ့ ကယန္းျပည္သစ္ အတြင္းေရးမွဳး ဗိုလ္အိုက္ေဒါင္းမွာ မိုင္းထိ၍ ေျခတဘက္ ျဖတ္ပစ္ လိုက္ရေၾကာင္းသိရ၍ စိတ္မေကာင္း မ်ားစြာျဖစ္မိ သည္။ ေနာက္ပိုင္း ေကအန္ယူႏွင့္ ကယန္းျပည္သစ္မွာ ေစ့စပ္၍ မရပဲ ႏွစ္ဘက္တင္းမာမွဳ မ်ားဆက္ရွိလာ ခဲ့သည္၊အုပ္ခ်ဳပ္ေရးရြာအမ်ားစုမွာ စည္းရံုးေရး ႏွစ္ခုျဖစ္ေန၍ မည္သည့္အဖြဲ ့ဘက္လိုက္ရမွန္း မသိျဖစ္ေနခ်ိန္၊ ယခင္လိုပံုမွန္အတိုင္း ရြာမ်ားတြင္ ဆတ္သားရွိမွဳ မလုပ္ေတာ့။လက္နက္ႏွင့္ ျငိမ္းခ်မ္း ေရး လဲလွယ္သည့္အဖြဲ ့မ်ားမွလည္း ရန္သူႏွင့္ပူးေပါင္းျပီး လက္ရွိေဒသကို ႏိုဝင္ဘာ။ ဒီဇင္ဘာ။ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းအျပီး ထိုးစစ္ျပဳ လုပ္မည္ဟု လည္းေကာင္း။ ထိုးစစ္မျပဳလုပ္မွီ အခ်ိန္ အေတာအတြင္း ဥပေဒေဘာင္ အတြင္းသို ့ က်န္ရွိေနသည့္ ေကအန္ယူႏွင့္ မကဒတအဖြဲ ့မ်ား အခ်ိန္မွီ လာေရာက္ လက္နက္ခ်ရန္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ဝါဒျဖန္ ့လာသည္၊ သို ့ေသာ္က်န္ရွိေနေသာ ႏွစ္ဖြဲ ့၏ သေဘာထားမွာ လက္နက္ မခ်ေရး။လက္ရွိေဒသမွာ အင္အားရွိ သေလာက္ျဖင့္ ေဒသျပန္လည္ တည္ေဆာက္ေရးကို အခိုင္အမာ လုပ္ေဆာင္မည္ဟု ဆံုးျဖတ္ထား ၾကသည္၊ အခ်ိဳ ့ ရဲေဘာ္မ်ား မွာ စိတ္ဓါတ္ပိုင္း ဆိုင္ရာ ခံႏိုင္ရည္မရွိပဲ ရန္သူ.ဝါဒျဖန္ ့မွဳအ ေပၚ ယိမ္းယိုင္ သလိုျဖစ္ေန.၊ ျဖစ္လည္းျဖစ္ ခ်င္စရာ၊ စစ္ေရးအရ ေထာက္ပံ့ေရး အရ။ ဆက္သြယ္ေရးလမ္း ေၾကာင္းမ်ား ပိတ္ဆို ့ထားမွဳရွိ ေနသည္မွာ ျငင္းဖြယ္ရာ မရွိေပ၊
သို ့ေသာ္ ပံုမွန္လွဳပ္ရွားမွဳ အတိုင္း ေက်းရြာမ်ားကို အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ျပန္လည္ ခ်မွတ္လုပ ္ေဆာင္ေနခ်ိန္႔ ရန္သူႏွင့္ ေဖာက္ျပန္ေရး အဖြဲ ့မ်ား ပူးေပါင္းျပီး ေတာ္လွန္အဖြဲ ့အစည္းမ်ား စခန္းခ်ရာ ေနရာမ်ားသို ့ စစ္ေၾကာင္းမ်ားျဖင့္လာေရာက္ပစ္ခတ္တတ္သည္။
ေျမာက္ဘက္ သာမိတိုက္အုပ္စု။ သစ္အယ္ေတာင္ႏွင့္ ဗံုေတာင္အၾကား၌မကဒတအလုပ္အဖြဲ ့တစ္ဖြဲ ့ စခန္းခ်သည့္ ေနရာအား ရန္သူမွ သတင္း ရ၍ -၁၂။ ၃။ ၉၇ေန ့ ညေနက တည္းမွ စစ္ေၾကာင္း(၂) ေၾကာင္းျဖင့္ ခလရ (၂၃၂)။ စစ္ေၾကာင္းမွဴး ႏိုင္ေအာင္ထြန္း ဦးစီးျပီး ၁၃။ ၃။ ၉၇ေန ့နံနက္ ေစာေစာပိုင္း တြင္ တိုက္ပြဲ ျဖစ္ၾက၍ မကဒတမွ ရဲေဘာ္ဒြန္းႏွင့္ ရဲေဘာ္တုတ္ ၾကီးတို ့က်ဆံုး ခဲ့သည္။
မဟာမိတ္ ေကအန္ယူ ကာကြယ္ေရး ရဲေဘာ္ ဖက္ရြက္ကိုလည္း (၂၃၁) စစ္ေၾကာင္းမွ ရက္ရက္ စက္စက္ သတ္သြားခဲ့ ၾကသည္၊ရဲေဘာ္တုတ္ၾကီးကို ေဖာက္ျပန္ေရး အဖြဲ ့ႏွင့္ ရန္သူေပါင္းျပီး လက္ရ ဖမ္းမိသြားၾကသည္၊ ရန္သူမွ ရဲေဘာ္တုတ္ၾကီးအား-မင္းတို ့စခန္း ဘယ္မွာလဲ။လက္နက္ေတြထားတဲ ့ ပုန္းတဲဘယ္မွာလဲ- စသျဖင့္ ေမးျမန္းရာ ရဲေဘာ္ တုတ္ၾကီးမွ ဘာတစ္ခြန္း မ်ျပန္လည္ေျဖၾကားမွဳ မလုပ္ပဲ သူက- မင္းတို ့ငါ့ကိုဖမ္းမိျပီပဲ ဘာမွေျဖစရာမရွိဘူး-ငါ့ကိုသတ္လိုက္-ဟုတံု့ျပန္ခဲ့သည္၊ ရန္သူ ့ခလရ (၂၃၂)မွ တပ္ၾကပ္ၾကီးတစ္ဦးမွကြမ္းသီးလွီးသည့္ဓါးျဖင့္ ရဲေဘာ္တုတ္ၾကီးအားလက္ျပန္ ၾကိဳးတုတ္၍ အရွင္ လတ္လတ္ လည္ပင္းကိုလွီး၍မေသမခ်င္းသတ္ျဖတ္သြားခဲ့ၾကသည္။
ရဲေဘာ္တုတ္ၾကီးအေလာင္းကိုကၽြန္းေတာကုန္းႏွင့္မဏပ္ေတာင္အၾကားလမ္းမၾကီးေဘးေညာင္ဝါပင္ ေျခရင္း၌ ျမဳတ္ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။ထိုအခ်ိန္ ရဲေဘာ္တုတ္ၾကီးအား အရွင္ဖမ္းမိသြား၍က်ေနာ္တို ့ အလုပ္အဖြဲ ့မွရဲေဘာ္မ်ားမွာ ရဲေဘာ္တုတ္ၾကီးကိုရန္သူ့လက္တြင္းမွကယ္ထုတ္ဖို့အၾကိမ္ၾကိမ္ ၾကိဳးစား ခဲ့ေသာ္လည္း အခ်ည္းအႏွီး သာျဖစ္ခဲ့ရသည္။မိုင္းကြင္းေတြျဖတ္။ရန္သူလာႏိုင္သည့္လမ္းေတြကို ျဖတ္ေစာင့္ေသာ္လည္းရန္သူကမလာ။ေနာက္ဆံုး၌ ရဲေဘာ္တုတ္ၾကီး ရန္သူကိုေခါင္းမာစြာတုန္ ့ျပန္ျပီး ေနာက္ဆံုးအၾကိမ္အထိအသက္အေသခံသြားသည္ဟုသတင္းၾကားရေတာ့မွလက္ေလ်ွာ့လိုက္ရ ေတာ့သည္။ ရဲေဘာ္တိုင္း၏ စိတ္ထဲတြင္ ရဲေဘာ္ တုတ္ၾကီး၏ စိတ္ဓါတ္ႏွင့္ သတၱိကို တသသ ေလးစားလြမ္း ဆြတ္ရင္း ဂုဏ္ျပဳခ်ီး က်ဴးမွဳျဖင့္သာ က်န္ရစ္ေနခဲ့သည္၊ (၁၉၉၇ ခုႏွစ္။ မတ္လ(၁၃)ရက္။ဖုန္းေမာ္ေန့တြင္ က်ဆံုး သည္၊)
မွတ္ခ်က္။ဟစ္တိုင္၀က္ဆိုက္မွျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပသည္။
ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါဦးမည္။။---
က်ည္ေ၀ျဖိဳး။
No comments:
Post a Comment